Waar The Lumes op hun debuut-EP ‘Lust’ naar een reflectie staarde, kijkt deze op mini-album Envy jaloers terug. De shoegazesferen van weleer zijn opgedroogd, en wat overblijft is een claustrofobische geluidsmuur van graniet, met de bijbehorende krabben, holtes en scheuren. Het Rotterdamse protopunk/noisetrio klinkt op Envy manischer en onheilspellender, als een band die zichzelf op elk moment kan verslinden.
Toch is de muziek van The Lumes, in al zijn naargeestigheid, best magnifiek en ontzagwekkend. Op een hele verwrongen manier raakt de band volledig vertrouwd en comfortabel met zijn innerlijke duisternis en diepgewortelde paranoia: de uitbarstingen zijn nauwkeuriger, doelbewuster en uiteindelijkrijker gelaagd dan ooit tevoren.
THE SWEET RELEASE OF DEATH (voorprogramma)
Bij de naam The Sweet Release Of Death zul je je aanvankelijk afvragen: “Wat is dat voor stelletje mistroostige doemdenkers?” Schijn bedriegt soms… Neem bijvoorbeeld het Japanse shintoïsme, waarin de dood wordt beschouwd als het overwinnen van je sterfelijkheid, niet als troosteloos einde. De muziek van The Sweet Release Of Death is evengoed niet zwart-wit te noemen. Alicia Breton Ferrer (zang/basgitaar), Martijn Tevel (gitaar) en Sven Engelsman (drums) vormen samen een grillige oerkracht vol grijstinten noise rock, shoegaze en post-punk. Muziek met een gitzwarte korrel zout, die de grens tussen eeuwige liefde en verknipte obsessie wegvaagt.