Interview met schrijfster Eve Ainsworth over haar nieuwe boek ‘Crush’

Geplaatst op 13 maart 2020 Door In Hulp & Info, Jij & de wereld, Lezen en meer, Liefde & Seks, Lifestyle

Liefde doet pijn. Maar hoort liefde echt zó veel pijn te doen? Will is knap en teder, precies waar Anna altijd al van gedroomd heeft. Hij wil dat ze van hem is. Hij wil dat ze perfect is. Maar tegen welke prijs?

Crush is een realistisch verhaal over mishandeling dat je naar de keel grijpt. Het wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van de twee hoofdpersonen. Schrijfster Eve Ainsworth laat op subtiele wijze zien hoe liefde kan veranderen in angst en woede.

Eve werkte lange tijd bij de Engelse kinderbescherming en was pastoraal medewerker, waarbij ze tieners met emotionele en gedragsproblemen begeleidde. Wij interviewden haar over haar nieuwste boek, in het bijzonder over het heftige thema dat daarin de hoofdrol speelt.

eve-ainsworth

Waarom heb je Crush geschreven, en welke boodschap hoop je dat het boek zal overbrengen?
Ik heb dit boek geschreven omdat ik in mijn werk op middelbare scholen in aanraking kwam met emotionele mishandeling onder tieners. Ik vond dit een onderwerp waarover nog weinig te vinden was. De situatie deed me terugdenken aan jaren terug: een vriendin van me zat in een ongezonde relatie. Dat ben ik nooit vergeten.

Je boeken hebben belangrijke thema’s, zoals mishandeling en pesten. Waarom kies je ervoor juist over dit soort onderwerpen te schrijven?
Ik houd ervan om te schrijven over lastige onderwerpen waarin jongeren zich kunnen herkennen, om de discussie aan te wakkeren en ze aan het denken te zetten. Zelf lees ik graag boeken over lastige onderwerpen, dus misschien dat dit ook mijn schrijfstijl heeft beïnvloed.

Heb je veel onderzoek gedaan voor of tijdens het schrijven van het boek?
Ja, ik doe altijd redelijk wat onderzoek. Ik heb veel kennis opgedaan door het werken met jongeren op school. Maar ik doe altijd onderzoek naar de thema’s waarover ik schrijf, en lees boeken die dezelfde onderwerpen behandelen.

In ‘Crush’ hebben de hoofdpersonen allebei ouders die niet zo betrokken zijn bij hun kinderen. Zie je dit vaak bij jongeren in een ongezonde relatie?
Niet altijd. Het komt vaak voor dat ouders zich niet zo bewust zijn van de problemen van hun kind, of dat ze een afstand ervaren tussen henzelf en de wereld van hun puber. Ik denk dat we ons er allemaal weleens schuldig aan maken, dat we ons opsluiten in ons eigen wereldje en niet praten over de dingen die ons bezighouden. Om problemen als een ongezonde relatie bespreekbaar te maken, is het belangrijk dat we de muurtjes die we zelf bouwen, gaan afbreken.

Ik geloof oprecht dat ouders die niet betrokken zijn bij hun kind, dat niet expres doen. Sommigen worstelen om hun kind te begrijpen. En aan de andere kant: veel jongeren begrijpen hun ouders niet, en misschien werkt het twee kanten uit.

Zijn er bepaalde aanwijzingen waar jongeren op kunnen letten, die hen kunnen waarschuwen voor een ongezonde relatie? En kun je deze tekenen zelf nog wel zien, als je zo verliefd bent? Of is er ook een belangrijke rol weggelegd voor vrienden en vriendinnen, die je kunnen waarschuwen?

Ja, er zijn zeker dingen waar je op kunt letten. Als jouw vriend(in) één of meerdere dingen van deze lijst doet, zit er waarschijnlijk iets goed fout.

• Je belachelijk maken, een neerbuigende houding hebben naar jou toe.

• Je constant bellen en appen om je in de gaten te houden.

• Extreem kritisch zijn over wat je doet en hoe je eruitziet.

• Je isoleren van vrienden en familie.

• Flirten met anderen.

• Zeggen ‘Ik hou van je, maar…’.

• Jou overal de schuld van geven.

• Extreem humeurig zijn en niet met je willen praten.

• Onredelijk jaloers zijn naar jou toe.

• Dreigen dat hij of zij zichzelf wat aandoet als jij het uitmaakt.

Vrienden zien mogelijk de volgende tekenen dat iemand in een ongezonde relatie zit:

• Fysieke tekenen: verwondingen of zelfs ziekte.

• Spijbelen

• Afstandelijkheid

• Een veranderend humeur of zelfs een veranderende persoonlijkheid.

• Isolatie van vrienden en familie.

• Je vriend(in) wordt vaak gebeld, ge-sms’t of geappt door de partner.

• Grote veranderingen in het gedrag (bijvoorbeeld door drugsgebruik).

• Je vriend(in) doet zichzelf pijn.

• Wanneer je het probleem ter sprake brengt, wordt je vriend(in) boos en ontkent dat er iets aan de hand is.

Moeten jongeren hun vriend/vriendin blijven waarschuwen, zelfs als hij of zij niet wil horen dat er iets mis is? Moeten ze misschien zelfs een volwassene waarschuwen? Hadden Dan en Izzy, de beste vrienden van Anna in het boek, beter hun best moeten doen?
Ja! Uit onderzoek blijkt dat in de meeste gevallen de jongeren die slachtoffer zijn van een gewelddadige relatie, hier niet over praten. Als ze er al over praten, gebeurt dat meestal maar met één goede vriend of vriendin. Daarom kunnen vrienden een cruciale rol spelen in het bieden van steun en hulp. Ik denk dat Dan en Izzy in het boek doen wat veel mensen zouden doen: ze denken dat ze Anna helpen door er niet meer over te beginnen, maar ze overzien niet het grotere geheel. Ze zien de veranderingen in Anna’s gedrag en maken zich zorgen, maar uiteindelijk doen ze niets om haar te helpen. Het moeilijke is dat jongeren in een ongezonde relatie hun vrienden vaak op een afstand houden, omdat ze niet willen zien dat er een probleem is.

Wat kan iemand die in een ongezonde of zelfs gewelddadige relatie zit doen? Valt zo’n relatie nog te redden, met of zonder hulp van buitenaf? Of is het uitmaken de enige optie die er is?
Een gewelddadige relatie, of dat nu fysiek is of met woorden, is een ongezonde relatie. Daar moet zo snel mogelijk een oplossing voor komen, anders zal er nooit een positieve uitkomst zijn. Degene die dit negatieve gedrag vertoont heeft hulp nodig: niemand is als slecht mens geboren en er is altijd iemand die kan helpen. Wie wil veranderen, kan dat ook.

Wat zou je willen zeggen tegen jongens of meiden die, net als Anna denken: ‘Maar als ik niet dit of dat had gedaan, dan…’, oftewel, die denken dat het hun eigen schuld is?
Stop, alsjeblieft, stop: dit is het begin van een patroon in een ongezonde relatie! Jij bent niet verantwoordelijk voor het gedrag van iemand anders. En zelfs wanneer je een fout hebt gemaakt of iets verkeerds hebt gezegd, is dit nooit een excuus voor het neerbuigende of zelfs gewelddadige gedrag van een ander. Jij hebt het recht om altijd met liefde en respect behandeld te worden. Is dit niet het geval, dan moet je maken dat je wegkomt.

Praktische informatie
eve-ainsworth-crush
Auteur: Eve Ainsworth
Aantal pagina's: 240
Uitvoering: Gebonden
Nur: 284
Verschijnt: September 2016
ISBN/ EAN: 978 90 483 1364 8

Interview: Veltman Uitgevers

Tags : , , , ,