Fitzkin is back in business, en dat is goed nieuws!
Fitzkin werd in 1979 opgericht door Ed Grotenhuis en Ben Janse . Direct vanaf het begin hadden ze een duidelijk doel voor ogen. Het creëren van een hardrock band met een uniek geluid. Na het plaatsen van advertenties in Music Maker kwam Rob Engelsman in de band. Niet veel later werd daar gitarist Will Haak aan toegevoegd.
Het resultaat een rockband met rauwe stemmen, edgy gitaren en stomende baslijnen en drums. In zeer korte tijd groeide het aantal optredens. Dit bleef niet bij lokale optredens maar breide zich uit naar optredens in Nederland en uiteindelijk ook Duitsland. Met als hoogte punt het optreden in het voorprogramma van Motörhead. Helaas overleed Ben Janse door de gevolgen van een auto ongeluk. En werd na korte tijd vervangen door Barend Courbois als bassist in de band. Hij tilde de band naar een hoger niveau.
Helaas namen het aantal optredens af en besloot de band in 1984 om te stoppen. Iedereen ging zijn eigen weg. Maar besloten in 2011 om Fitzkin weer nieuw leven in te blazen. Het enige verschil was een nieuwe drummer. Ze gingen op tour en dit leiden tot nieuwe opnamen sessies. Waar het album Gutz uitrolde. Nu zijn ze in Willemeen om hun nieuwe nummers live ten gehore te brengen.
https://www.facebook.com/pages/FITZKIN/318924228123307?fref=ts
Angus
In het voorjaar van 1983, begonnen vier vrienden met het repeteren op de zolder van een oud Amsterdams grachtenpand. Ze speelden zo snel en hard als ze konden. Dit bleef niet onopgemerkt door de buurt. Al snel kwam het viertal met een naam voor hun band. De gitarist vond dat de muziek die ze maakte zo ruig was als een Schotse Bull. Dit type stier heette Angus. Ook een van zijn favoriete Gitaristen heette met de voornaam Angus. Zo is de band naam ontstaan.
De combinatie van up-tempo metal gitaar riffs, klassieke etudes en snelle double bass actie bleek zeer interessant luistermateriaal voor metalfans. Vanwege dat, was Angus een van zijn soort in de Nederlandse Metalscene.
Na een paar maanden bracht Angus hun eerste 4-track demo tape uit en trad een aantal keer op in de regio Amsterdam. In 1984 ging Angus voor het eerst op tournee door Nederland. Dit bleef niet onopgemerkt door de pers. Na deze tour was Angus klaar om hun eerste album uit te brengen. Onder Megaton Records brachten ze hun eerste album ‘Track of doom’ uit. Met nummers van dit album, maakte Angus het tot de Poolse metal top 20.
In de zomer van 1987 ging Angus de studio in met de Britse producer John Tilly en namen hun tweede album op genaamd ‘Warrior of the World.‘ Dit album werd gelijk goed opgenomen door de Nederlandse heavy metal scene. Hoewel ‘Track of doom’ werd beschouwd als speed metal, was ‘Warrior of the World’ pure melodische heavy metal. Door Music Maker magazine werd Warrior of the world’ uit gekozen tot een van de beste heavy release van het jaar.
In 1999 kwam Denis Gulbey van Sentinel Steel Records in contact met William Lawson via Nederlandse Heavy Metal Maniacs. Denis interesse in Angus deed het bloed van drummer William sneller stromen. Ze gingen samen op zoek naar oude Angus materiaal. Na een tijdje werd de master tape van ‘Track of Doom’ gevonden in de kluis van het CBS records in Los Angeles. De ongemengde rollen van ‘Warrior of the World’ werden gevonden in Nederlands Siesta geluidstudio. Tegen de tijd dat de tapes werden geremixed en gemastered in de Trax East studio’s in New Jersey. Had Denis Gulbey Angus getekend voor het uitbrengen van zowel ‘ Track of Door’ en ‘Warrior of the World’ onder Sentinel Steel productie.
De Warriors of the World zijn terug en staan 28 oktober in de Willemeen.
Ear Danger
In juni 1984 leek alles voorgoed voorbij voor Ear Danger. Na nog een laatste, nieuwe line-up die niet werkte, besloot men het voor gezien te houden en leek Ear Danger te verdwijnen zoals zo veel heavy-metal bands die begin jaren ’80 de podia onveilig maakten.
Leek….. want founding members Dick en Matt liepen elkaar, in de loop der jaren nog regelmatig tegen het lijf en tenslotte kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan: Ear Danger werd, na 23 jaar stilte, heropgericht. Probleem daarbij was wel dat al gauw duidelijk werd dat nog maar weinig leden van de originele bezetting tijd en/of zin hadden om aan deze heroprichting mee te werken.
Hierdoor lieten de oude rotten zich niet uit het veld slaan en samen met nieuwkomer Ivo Metz (gitaar) werd gezocht naar het ontbrekende stukje van de puzzel. Dat diende zich aan in de vorm van Leon Lohmann (zang en gitaar).
Eerste wapenfeit: de demo Shock & Awe, met daarop één oud nummer en drie spikslinternieuwe, die duidelijk maakte dat het de “nieuwe” Ear Danger ernst was. Dit zagen ook de Heavy Metal Maniacs in, die Ear Danger lieten optreden op hun jaarlijkse, internationaal vermaarde festival in Hoorn.
Karthago Records nodigde Ear Danger uit om een nieuwe versie van “Beelzebub’s Friend” bij te dragen aan hun verzamel CD “ Armada of Heavy Metal”.
Andere, succesvolle optredens volgden. Daar had men het natuurlijk bij kunnen laten. Immers, de band bestond nu al langer dan ooit in de jaren ‘80. Maar waarom stoppen als het goed gaat ? Het was tijd om het laatste te doen wat in de jaren ’80 nagelaten was: een full-length album opnemen genaamd Full Blast At Last.