Klinkt als: Dirty Projectors, King Krule en het gestrande, wereldvreemde neefje van Morrissey en Roy Orbison.
https://youtu.be/
https://youtu.be/
Toegang: Café / Gratis
WIKI
De muziek van Crying Boys Cafe is een brandende liefdeskater op een afgelegen tropisch eiland, terwijl het hoofd verkoeling zoekt onder de schaduwen van de palmbomen. Liedjes met lach en traan dus, die bijna uitspelen als een soort stijlvol gefilmde tragikomedie. De croonerstem van Jasper Hupkens klinkt zowel diep melancholisch als opbeurend, alsof je luistert naar het gestrande, wereldvreemde neefje van Morrissey en Roy Orbison.
CBC hanteert een wonderbaarlijke combinatie van stijlen, waarvan je zelf bijna afvraagt: “wáárom werkt dit zo goed”? Nou, gewoon. Muziek geworteld in rootsy stijlen als gospel, doo wop, (gevangenis)blues en soul, maar tegelijkertijd een scherpe hang waarborgend naar stilistische indiepop in de trant van Dirty Projectors en King Krule. Zonder dat het allemaal geforceerd klinkt.
