Het leventje van Annemarth is goed: ze woont in een fijn huis, heeft lieve ouders die hard werken, een aardige broer en ze doet het erg goed op school. Bovendien heeft ze veel hobby’s: ze hockeyt en volgt muzieklessen. Maar haar fijne leventje vindt ze plotseling erg saai, wanneer ze Tibby ontmoet.
Tibby is anders: ze is donker, recht voor z’n raap en lekker druk. Tibby’s ouders zijn een soort moderne hippies, die Tibby haar gang laten gaan terwijl ze zelf een beetje rondfladderen, drinken en drugs gebruiken. De woning van de familie is een klein, vervallen huisje met een overwoekerde tuin vol wilde planten en bloemen. Annemarth vindt het er prachtig, en begint zich steeds meer te storen aan de burgerlijkheid van haar ouders.
Maar Tibby zelf is ongelukkig, ze kan er niet tegen dat haar ouders zo onverantwoordelijk zijn en dat zij alles maar op moet lossen. Langzaam maar zeker glijdt ze af in een depressie, die ook Annemarth steeds verder van haar verdrijft. Maar hoewel Annemarth blijft proberen haar vriendin te helpen, is het voor Tibby al veel te lang veel te laat. In een klein blauw boekje dat ze van haar vriend kreeg, schrijft Annemarth over wat er in het afgelopen jaar met haar en Tibby is gebeurd. Ze voelt zich schuldig en probeert haar gevoelens van zich af te schrijven.
Wat Het fluisterboek tot zo’n prachtig boek maakt, is de subtiele manier waarop alles wat eerst zo mooi leek, verandert in iets dat ook ongemakkelijke of verdrietige gevoelens kan veroorzaken. Het tonen van de veelzijdigheid van alles, lijkt het hoofdmotief te zijn. Dit alles is verpakt in een verhaal van vriendschap, liefde en verwarring dat elke jongere bekend voor zal komen. Een absolute aanrader!
Auteur: Debora Zachariasse
Taal: Nederlands
Uitgeverij Moon, 2009
ISBN: 978 90 488 0153 4
Tags : Debora Zachariasse, Debora Zachariasse Het Fluisterboek recensie, Debora Zachariasse Het Fluisterboek samenvatting, Het Fluisterboek boekverslag
