De 18-jarige Naomi uit Arnhem maakt zich hard voor betere jeugdzorg. Ze is een van de teamleden van het landelijke initiatief Lijm de Zorg. Daarnaast is ze een echte praktijkdeskundige op dit gebied, want zelf heeft al zo’n vijftien jaar intensief te maken met de jeugdzorg in Nederland.
Je zit zelf al ongeveer je hele leven in de jeugdzorg. Hoe is dit zo gekomen? En wat zijn je ervaringen met de jeugdzorg?
Ik heb ruim vijftien jaar in de jeugdzorg gezeten en heb toevallig twee weken geleden mijn traject kunnen beëindigen. Ik ben in de jeugdzorg terecht gekomen omdat mijn ouders niet stabiel genoeg waren om mij op te voeden, zij kregen mij namelijk toen ze zelf vrij jong waren. Daarom schakelden ze hierbij hulp in. Maar rondom deze hulp zijn grote fouten gemaakt, waarbij de jeugdzorg misbruik maakte van de naïviteit van mijn moeder. Mijn ervaringen met de jeugdzorg zijn grotendeels negatief en ik heb hier best veel narigheid aan overgehouden, wat men binnen de hulpverlening ook wel een ‘rugzakje’ noemt.
Wat waren je meest negatieve ervaringen?
Dit moeten wel de talloze fixaties zijn. Een fixatie is het beperken van de bewegingsmogelijkheden van een patiënt of cliënt. Ik werd vaak vastgepakt en met aardig wat dwang en geweld naar de grond gewerkt. Ik was toen een bang en onzeker jong meisje, dus dat fixeren had een flinke impact. Agressie uit angst had nooit met agressie beantwoord mogen worden wat mij betreft.
Heb je ook goede ervaringen met de jeugdzorg?
Zeker! Ik heb een aantal begeleiders gehad die mij zagen voor wie ik was en ook echt in mij geloofden. Zoals mijn mentor binnen de gesloten jeugdzorg en de medewerkers van een boerderij die onderdeel van die instelling uitmaakte. Zij zagen mij als ‘Naomi’ en niet als het het ‘zoveelste probleemkind’.
Wat moet er volgens jou veranderen binnen de jeugdzorg?
Goh, heb je even? Het voornaamste wat er moet veranderen is de marktwerking binnen de zorg. Ook zal er gekeken moeten worden naar specialistische centra en de verkorting van wachtlijsten. Het kan niet zo zijn dat kwetsbare kinderen en jongvolwassenen niet de hulp krijgen die ze nodig hebben omdat er geen geld/plek/specialisatie is.
Waarom is het initiatief ‘Lijm de zorg’ opgezet?
Het initiatief is vorig jaar zomer van de grond gekomen na het overlijden van de (tevens Arnhemse) Noa Pothoven. Noa maakte zich hard voor de jeugdzorg en de GGZ en na haar overlijden hadden twee van de grondleggers de ‘drive’ dit door te zetten. Om het gevecht verder aan te gaan. Ook ter ere van Noa, maar vooral om de strijd die zij voerde niet verloren te laten gaan.
Hoe hebben jullie dit gerealiseerd?
Het begon met twee meiden (Nine en Anne-Feur) en een idee. Later is de campagnecoördinator erbij gekomen ter ondersteuning. Vervolgens heeft Narita zich aangesloten en als allerlaatste heb ik mij bij het team mogen voegen. Door middel van de samenwerking met Lisa Westerveld (Tweede Kamerlid GroenLinks) en Martin Wörsdörfer (Tweede Kamerlid VVD) hebben we snel veel steun kunnen vergaren en daarna ging het bijna automatisch. Zóveel mensen die ons hierin willen ondersteunen.
Wat willen jullie precies bereiken met ‘Lijm de zorg’?
We hebben een manifest opgesteld dat te lezen is op onze website www.lijmdezorg.nl. Daarin staan 10 concrete punten die wij willen bereiken en waar wij ons hard voor maken.
Waarom de petitie? En gaan die 75.000 handtekeningen behaald worden?
Met het manifest willen we mensen laten nadenken, ze laten overwegen om een andere keuze te maken. En ons te steunen, maar vooral de kinderen en jongeren in nood te steunen. 75.000 is een mooi getal, maar ons doel is al bereikt. 40.000 was de ondergrens om een burgerinitiatief de kamer in te krijgen. En dát is gelukt. Inmiddels staat de teller al bijna op 70.000 ondertekeningen!
Je mocht in de Tweede Kamer praten over de jeugdzorg en de GGZ, hoe heb je dit gerealiseerd?
Ik had al even contact met Lisa Westerveld en ik kreeg na een tijdje een mail met een uitnodiging. Voornamelijk omdat ik mij al een langere tijd inzet voor de jeugdzorg en GGZ.
Je schrijft ook poëzie en teksten. Waar schrijf je zoal over?
Wat niet veel mensen weten is dat bijna al mijn teksten autobiografisch zijn. Ze gaan over mijn leven, mijn ‘struggles’, mijn inzichten en mijn onzekerheden.
Wanneer ben je daarmee begonnen?
Ik schreef als klein meisje al dagboeken vol, zowel Nederlandse als Engelse teksten. Later heb ik dit omgezet in echt verhalen schrijven vanuit een derde persoon en rond 2014 ben ik meer de kant van poëzie en spoken word opgegaan.
Wat geeft je inspiratie?
Het is meer ‘wie’ en wat die mensen doen. Een aantal inspiratiebronnen voor mijn teksten zijn Jesse Laport, Tim Lenders, Anne Bosveld, Lev Avitan, Veronique Efomi en Milan Stawicki. Zij schrijven pure en rauwe teksten. Teksten die de maatschappij aan het nadenken zetten.
Probeer je er ook echt een boodschap mee over te brengen?
Zeker! Door mijzelf kwetsbaar op te stellen heb ik al mensen kunnen helpen. Soms komen er mensen naar mij toe om hun verhaal te delen. Dat vind ik zó kwetsbaar en zó mooi. Mijn betekenis achter mijn teksten is ook alleen de mijne. Iedereen moet er zijn eigen betekenis aan geven. Als jij jezelf erin kunt vinden, is het ‘jouw’ tekst. Met jouw boodschap.
Aanvulling woensdag 18 maart: De GGZ was al in crisis. Toen kwam Corona…
Mensen met psychische problemen worden buitensporig hard geraakt door de corona-crisis. Niet alleen ligt het hele sociale leven stil, dat zo belangrijk is voor psychisch kwetsbare mensen, maar ook worden door vrijwel iedere GGZ-instelling alle ambulante afspraken tot nader orde afgezegd.
Daarom hebben wij een petitie gemaakt, waarmee we het ministerie willen oproepen een GGZ-noodplan te maken. Ook vragen we om het te laten weten wanneer bij jou echt noodzakelijke zorg is komen te vervallen: deze signalen bundelen wij en zetten we door aan het ministerie. Tenslotte zijn we bezig met het opzetten van een online platform, waar we elkaar hopelijk door deze moeilijke tijd heen kunnen helpen. Wie weet komt er zo zelfs iets moois uit dit alles!
> Klik hier om de petitie voor een GGZ-noodplan te ondertekenen
Afbeelding/tekst: Naomi Rabe
Tags : arnhem, Ervaringen Jeugdzorg, GGZ, jeugdzorg, lijm de zorg, naomi, Naomi Rabe interview, zorg
