Bono van Peursem: student met indrukwekkende ambities, maar vooral een designer met oog voor detail. Het lezen van modebladen en kijken naar gala’s heeft hem geïnspireerd om een stap te zetten in de modewereld. Van zijn eerste tas tot aan een jurk met 200 uur borduurwerk; wij spraken met Bono over zijn ontwikkeling als ontwerper, zijn bijzondere bijbaantje als personal shopper, stage lopen in Parijs en natuurlijk zijn aankomende eindcollectie voor de opleiding Specialist Mode/Maatkleding.
“Als je er hard voor werkt, dan moet iets lukken.”
Wie of wat heeft jou geïnspireerd om iets met fashion te gaan doen?
Voor mij is dat niet echt een persoon geweest. Toen ik klein was keek ik vaak in modebladen en naar gala’s waar ik prachtige jurken zag. Dat inspireerde mij om iets met mode te gaan doen. Tijdens mijn zoektocht naar een studie stuitte ik op de opleiding Specialist Mode/Maatkleding bij het Rijn IJssel. Inmiddels zit ik in het laatste jaar van die opleiding.
Wat is het eerste kledingstuk dat je hebt gemaakt?
Het was geen kledingstuk, maar een tas. Tassen vind ik heel erg leuk, dus daar ben ik mee begonnen. Die tas maakte ik toen ik 14 was en nog geen modeopleiding volgde. Het was echt een probeerseltje, leuk voor toen, maar nu kan ik er echt niet meer naar kijken, haha.
Draag je ook kleding die je zelf hebt gemaakt?
Nee, ik koop eigenlijk alles zelf. Ik draag heel veel basics van Zara, maar heb ook wel designer items in de kast hangen. Schoenen en tassen probeer ik meestal wat duurder te scoren en af en toe koop ik ook hele mooie vintage stukken.
Hoe zou jij je eigen stijl omschrijven?
Ik zou het zelf omschrijven als een mix van evening wear, haute couture en een beetje edgy.
Hoe ben je voor je stage in Parijs terechtgekomen?
Op de middelbare school had ik al de droom om naar Parijs te verhuizen en daar te gaan werken. Ik had een stageperiode van een half jaar en dat bood mij een mooie kans om die droom gedeeltelijk te verwezenlijken. Ik ben een paar keer naar Parijs geweest om sollicitatiebrieven af te geven en op gesprekken te gaan. Ik had de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven. Uiteindelijk heb ik iemand ontmoet en zo ben ik via via bij Zuhair Murad terecht gekomen.
Dus eigenlijk kun je zeggen dat het hebben van connecties erg belangrijk is in dit vak?
Connecties zijn heel belangrijk, als je niemand kent kom je er bijna niet. Het klinkt stom, toch is het zo. Je kan zoveel talent hebben, maar uiteindelijk draait het in de modewereld echt om je netwerk.
Hoe ziet het examenjaar eruit? Vind je het niet super spannend om een eindcollectie te maken?
Het is een jaar waarin je geen lessen meer hebt, dus alles wat je in de afgelopen drie jaar hebt gedaan breng je tot leven. De eindcollectie is juist iets waar ik vanaf het begin van de opleiding al heel erg naar uitkijk. Natuurlijk kan er van alles misgaan, maar daar zal ook weer wat leuks uit ontstaan. Naar mijn idee ben ik goed op weg!
Wat wil je na je studie gaan doen?
In februari heb ik een stageperiode van vier maanden. Ik wil eigenlijk weer naar Parijs verhuizen en dan hoop ik daar ook echt te kunnen blijven. Doorstuderen zou ik nog wel willen doen, maar dan geen fulltime studie. Ik vind het zonde om nu nog vier jaar volledig op school te gaan zitten, maar ik wil eigenlijk toch wel een hbo-diploma op zak hebben. Dus ik ben in ieder geval van plan om in Parijs te blijven wonen en daar dan te gaan werken en eventueel door te studeren.
Doe je in je vrije tijd ook iets met mode?
Voor een aantal klanten doe ik personal shopping. Dat houdt in dat ik het winkelen doe voor vrouwen die daar zelf geen tijd voor hebben. Ik krijg dan een lijstje mee, maar als ik iets zie waarvan ik weet dat de klant het super mooi zal vinden en niet op haar lijst staat, dan kan ik het vaak alsnog meenemen.
Dat is wel heel wat anders dan een bijbaantje dat veel mensen van jouw leeftijd hebben, is dit het enige wat je naast de opleiding doet?
Zelf heb ik ook nog een aantal klanten waar ik kleren voor maak, verder doe ik er eigenlijk van alles een beetje bij om rond te komen en dat gaat wel prima zo.
Wie is je favoriete designer? Waarom?
Ik heb niet echt één favoriete ontwerper. Voor bepaalde items heb ik een favoriete designer. Tassen van Hermès vind ik het mooist en schoenen van Louboutin blijven mijn favoriet. Op dit moment vind ik de ontwerpen van Olivier Rousteing voor Balmain heel interessant. Wat hij doet is prêt-à-porter, maar het is zo mooi gemaakt dat het bijna haute couture lijkt.
Volgens mij ben je wel fan van haute couture, kunnen we dat terugzien in jouw eindcollectie?
Dat zie je inderdaad nog terug in mijn eindcollectie. Ik vind het heel leuk om verschillende materialen te bewerken. De meeste stoffen maak ik uiteindelijk zelf, waardoor de basisstof eigenlijk helemaal wegvalt. Nu ben ik bezig met een jurk waar kristallenfranjes op komen, daar zit in totaal al 200 uur aan borduurwerk in. Ik ben dus heel erg bezig om couture technieken toe te passen, ik wil van iets simpels iets heel moois maken.
Met welke fashion designer of fashion brand zou je een collectie uit willen brengen?
Ik zou heel graag nog met Karl Lagerfeld of Olivier Rousteing willen werken. Dat is een langgekoesterde wens van mij. Zij zijn echt iconen van de modewereld. Daarnaast is Karl een van de weinige ontwerpers van de oude generatie die nog aan het roer staat van een modehuis.
Waar haal jij inspiratie uit?
Dat is heel verschillend, nu is m’n inspiratiebron voor de eindcollectie een campagnefoto van Claudia Schiffer. Op de foto heeft ze een erg verlangende blik en zo heb ik mezelf de vraag gesteld: ‘Wat verlang ik in het leven?’ Zo ben ik heel erg na gaan denken, want op social media lijkt alles perfect in het leven, maar we weten allemaal dat dat niet zo is. Met die gedachten ben ik nu bezig om tegenstellingen in mijn collectie te verwerken.
Wat is jouw visie op duurzaamheid in de mode industrie?
Ik vind duurzaamheid belangrijk, maar design moet wel voorop blijven staan. Ik vind sowieso dat haute couture al een duurzame vorm is van mode maken, want het is geen wegwerpkleding. Het is juist iets wat heel lang in de kast kan blijven hangen.
Waar wil je staan over vijf jaar?
Over vijf jaar hoop ik dat ik mezelf redelijk heb opgewerkt in de modewereld, dat ik een fijne baan heb en dat ik eventueel al aan het begin sta van mijn eigen modelabel. Ik hoop daarmee mijn eigen visie uit te kunnen dragen. Tot die tijd is lekker ervaring opdoen bij grote modehuizen en ik zie wel waar het lot mij brengt.
Wat kunnen we nog van je verwachten in de toekomst?
Ik hoop uiteindelijk een succesvolle ontwerper te worden en met mijn bedrijf aan de top komen te staan. Toen ik stage liep bij Ilja Visser heeft een collega van mij iets heel moois gezegd: If dreams don’t scare you, they aren’t big enough. Dat is ondertussen wel een beetje mijn levensmotto geworden.
> Website Bono van Peursum
> Bono van Peursem op Instagram
Tekst: Nisrina en Issa
Beelden: Bono van Peursem
Tags : Bono van Peursem, Bono van Peursum Interview, Designer in Spé, fashion, Fashion Arnhem, Fashion Design Arnhem, Ilja Visser, mode, modeontwerp Arnhem, Parijs, Zuhair Murad
