Carlos Anker (24) uit Arnhem is professioneel rolstoeltennisser [interview]

Geplaatst op 28 december 2020 Door In Sporters en meer, Talenten

Carlos is 24 jaar, woont in Arnhem en is professioneel rolstoeltennisser. Hij heeft een aandoening waardoor hij zijn scheenbenen en knieschijven mist. In dit interview vertelt hij over zijn carrière als professioneel rolstoeltennisser en wat daar allemaal bij komt kijken.

Wie is Carlos in het kort?
Ik ben geboren in Marialva, een kleine gemeente in het zuiden van Brazilië. Twee maanden na mijn geboorte ben ik in juli 1996 naar Nederland gekomen. Ik zou mijzelf omschrijven als sportief, positief ingesteld en gek op een flinke uitdaging.

Wanneer ben je begonnen met intensief sporten?
Ik ben op mijn 12e begonnen met rolstoeltennis. Een jaar later ben ik gescout voor het Nederlands jeugdteam, waar ik mij natuurlijk erg gevleid door voelde. Op dat moment trainde ik drie keer per week en sinds mijn 18e train ik vijf dagen per week.

En hoe ziet jouw gemiddelde dag/schema eruit?
Om 05:45 uur sta ik op om vervolgens te gaan rekken en strekken. Dit doe ik 20 minuutjes waarna ik ga douchen, tandenpoetsen en ontbijten.

Om 06:30 uur vertrek ik met mijn auto richting Amstelveen waar ik om 07:00 uur aankom.

Van 07:00 uur tot 08:30 uur doe ik cardio in de sportschool en warm ik mijn spieren op.

Van 08:30 uur tot 10:30 uur heb ik mijn eerste trainingssessie.

Van 10:30 uur tot 12:30 uur heb ik pauze om te kunnen eten en relaxen.

Van 12:30 uur tot 14:30 uur heb ik mijn tweede trainingssessie. 

Om 14:30 uur heb ik één uur dat ik besteed aan krachttraining in de gym. Daarna ga ik naar huis om te eten en uit te rusten, bijvoorbeeld even lekker een boek lezen.

Om 22:00 uur ga ik slapen. 

Dit schema volg ik van maandag tot en met vrijdag. De zaterdag en zondag zijn mijn rustdagen. Op die twee vrije dagen ben ik in Arnhem te vinden, maar ook dan ben ik op beide dagen één uurtje in de sportschool te vinden om aan krachttraining te doen.

Hoeveel wedstrijden speel je ongeveer per jaar?
Ik speel voornamelijk wedstrijden in het buitenland. Dit zijn ongeveer 25 toernooien en in totaal zo’n 100 wedstrijden per jaar. Mijn trainingen vinden wel allemaal in Nederland plaats bij het Nederlands Tennis Centrum in Amstelveen.

Hoe blijf je zo enorm gedisciplineerd?
Ik doe simpelweg niets liever dan tennissen. Ieder jaar stel ik voor mijzelf een aantal doelen op die ik wil bereiken. Zo heb ik altijd iets om naar toe te werken en blijf ik mijzelf constant verbeteren. Momenteel werk ik hard aan mijn mentaliteit op de baan en hoe ik omga met emoties zoals tegenslag. Deze doelen hebben ook wel betrekking op mijn privéleven, want dat is onlosmakelijk verbonden met mijn sportcarrière.

Wat vind jij belangrijk in je leven?
Ik vind het belangrijk om mijn passie te volgen en te kijken naar wie ik zelf echt ben. Leven vanuit mijn eigen identiteit, daar draait het voor mij om.

Je bent ook actief als motivatiespreker, wat wil je met jouw woorden overbrengen bij anderen?
Ik wil mensen prikkelen om op zoek te gaan naar hun eigen identiteit, de ‘wie ben ik vraag’. Wanneer je erachter komt wie je echt bent is het stukken gemakkelijker om te bepalen welk pad je wilt gaan bewandelen.

Je bent actief op social media en in je posts komt je geloof vaak terug. Op welke momenten heb je steun aan je geloof?
Ik heb er altijd steun aan, op alle momenten van de dag. De relatie met God draag ik altijd bij me,  het geeft mij een stuk bescherming en zekerheid in mijn leven, waar ik ook ben.

Voel jij je weleens beperkt met dingen?
Ik ben gek op de zee, heerlijk. Je kunt het dus misschien al wel raden: op het strand voel ik mij echt beperkt. Met een rolstoel door het zand, dat is enorm pittig. Als ik niet in deze rolstoel zou zitten dan zou je mij enorm vaak zien hardlopen aan het strand, dat lijkt mij een geweldig gevoel. Voor de rest voel ik mij eigenlijk helemaal niet beperkt, ik rijd bijvoorbeeld zelf auto en ga ook gewoon lekker met vrienden op stap.

Loop jij in je dagelijks leven tegen vooroordelen aan?
Zeker. Mensen die mij niet kennen en voor het eerst ontmoeten zien vaak als eerste die rolstoel in plaats van de persoon. Men denkt dan al snel dat ik niet veel kan en overal hulp bij nodig heb. Met zulke vooroordelen leer je leven, want in de meeste gevallen bedoelen mensen het helemaal niet verkeerd en handelen ze gewoon een beetje onbewust.

Wat zou je willen meegeven aan mensen die ook een beperking hebben?
Ontdek je talenten en de dingen die je leuk vindt om te doen en steek daar al je energie in. Kijk vooral naar wat je wél kan en probeer te denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Met een positieve insteek is het veel gemakkelijker om oplossingen te vinden.

Heb je advies voor mensen die onzeker zijn over hun beperking?
De enige manier om met je onzekerheden om te gaan is door je beperking te accepteren en deze niet te ontkennen. Ga bijvoorbeeld een plan maken en dingen ondernemen waarmee je uit je comfortzone stapt. Alleen op die manier ga je stappen zetten en steeds meer dingen durven zonder je daarvoor te schamen. Toen ik bijvoorbeeld voor het eerst uitging vond ik dat enorm spannend en was ik ook wel bang voor de vooroordelen die men dan over mij zou hebben. Dat bleek achteraf nergens voor nodig te zijn geweest, ik ga tegenwoordig heerlijk zorgeloos op stap met vrienden.

? Volg Lito Junior Anker op Instagram

? Volg Lito Junior Anker op YouTube

 

Tags : , , , ,