Filmrecensie – Avengers: Endgame

Geplaatst op 9 juli 2019 Door In Films & series, Recensies, Uitgaan

Geregisseerd door Anthony en Joe Russo, kwam eind april dit jaar de film ‘Avengers: Endgame’ uit. Dit vervolg op de eerder uitgekomen film ‘Infinity War’ was gelijk een doorslaand succes. Met de film kwam er een einde aan het regime van Thanos (Josh Brolin), die in veel van de 22 voorgaande Marvel films een rol speelde of een dreigende factor op de achtergrond vormde. In Infinity War zagen we hoe Thanos met de Infinity Stones vijftig procent van het leven op aarde en in de rest van het universum wegvaagde. In Endgame moest dit dus worden opgelost door de resterende Avengers, die na de ‘snap’ van Thanos net als de rest van de wereld en het universum niet meer wisten wat ze moesten doen.

Avengers Endgame Recensie

De film begint precies waar ‘Infinity War’ eindigde: bij het wegvagen van de halve wereldbevolking. We zien Clint Barton, beter bekend als Hawkeye (gespeeld door Jeremy Renner), die zijn dochter leert boogschieten terwijl zijn twee zoons samen spelen en zijn vrouw de tafel dekt voor de lunch. Hij draait zich heel even om en ineens is zijn complete gezin verdwenen, weggevaagd door de ‘snap’ van Thanos.

Thanos is een paarse titaan van de planeet Titan. Dat wegvagen van de helft van het universum doet hij niet zomaar. Hij wil hiermee zorgen dat de overlevende helft een beter leven krijgt, zonder honger, armoede en ander leed. In ‘Infinity War’ zien we hoe de Avengers Thanos en zijn immense leger proberen tegen te houden, wat mislukt. Thanos heeft alle zes de infinity stones om zijn hand. Hiermee wil hij door in zijn vingers te knippen de helft van het leven in het hele universum wegvagen. Ondanks dat alle Avengers proberen de titaan te stoppen lukt het Thanos in zijn vingers te knippen en verdwijnt daarmee dus de helft van al het leven in het universum. Thanos opent daarna een portaal en verdwijnt naar een onbekende plek.

In ‘Endgame’ zien we eerst hoe de mensheid omgaat met het verlies van de halve wereldbevolking. De overgebleven Avengers, en met name Thor (Chris Hemsworth), vinden dat ze gefaald hebben in het redden van de wereld en zoeken hopeloos naar een oplossing om de ‘snap’ van Thanos ongedaan te maken. Ze komen erachter op welke planeet Thanos verblijft en besluiten er heen te gaan in de hoop de infinity stones te krijgen en daarmee de ‘snap’ ongedaan te kunnen maken. Eenmaal op de planeet aangekomen zien ze Thanos die soep aan het maken is. Ze vallen hem aan en vragen hem waar hij de infinity stones heeft gelaten. “Verwoest”, zegt hij. De Avengers vragen verder en proberen erachter te komen hoe ze de infinity stones terug kunnen krijgen, waarop Thanos wordt onthoofd door Thor. “Ik ging voor het hoofd”, zegt hij, refererend aan ‘Infinity War’, waarin hij Thanos dacht te doden door hem in het hart te steken, maar Thanos tegen hem zegt dat hij voor het hoofd had moeten gaan.

Verslagen keert de groep terug naar aarde, waar ze vijf jaar later Scott Lang (Ant-man, gespeeld door Paul Rudd) tegenkomen. Hij spreekt over de mogelijkheid tot tijdreizen, om zo de infinity stones terug te halen en de ‘snap’ ongedaan te maken. Ze gaan met dit plan naar Tony Stark, Iron man (Robert Downey Jr.), die inmiddels een gezin heeft opgebouwd en het riskante plan om deze reden afwijst. Later bedenkt hij zich en helpt hij de groep met het bouwen van een tijdmachine om de stenen op verschillende momenten in het verleden terug te halen. Ze maken een plan en splitsen zich op. De verschillende groepjes keren terug naar momenten die we in de voorgaande films ook hebben gezien, maar nu om de krachtige stenen terug te halen. Dit gaat allemaal niet direct soepeltjes, maar uiteindelijk lukt het ze om alle stenen mee te nemen naar het heden.

Maar precies nadat de Avengers de snap ongedaan hebben gemaakt valt Thanos (uit het verleden) aan. Er volgt een heftige strijd tussen de Avengers en Thanos en diens leger. Net op het moment dat alles mis lijkt te gaan verschijnen er ineens allemaal portalen, waar alle eerder weggevaagde helden uit tevoorschijn komen. Samen gaan ze de strijd aan tegen Thanos en zijn leger, en het lukt ze bijna om ze te verslaan. Toch lukt het Thanos de handschoen met de infinity stones te pakken te krijgen. Een volgende ‘snap’ zal ervoor zorgen dat al het leven in het universum verdwijnt. Terwijl Iron Man in zijn speciale pak om Thanos heen vliegt , zegt Thanos: “Ik ben onvermijdelijk!”, waarop hij met zijn vingers knipt. Er gebeurt ditmaal helemaal niets. Dan zien we Iron Man met de infinity stones om zijn hand, zeggend: “En ik ben, Iron man.” Hij knipt in zijn vingers en Thanos en zijn leger worden weggevaagd.

Iron man zakt neer, gebroken door de krachten van de infinty stones en overlijdt kort daarna. Maar de strijd is voorbij. “We hebben gewonnen, Mr. Stark”, zegt Spiderman (Tom Holland). “We hebben gewonnen.”

De uitdaging van deze film was om dit verhaal, wat in de 22 voorgaande films soms op de voorgrond en soms juist op de achtergrond aanwezig was, tot een goed en helder einde te brengen. Iets wat naar mijn mening goed gelukt is. Zo was de verhaallijn erg duidelijk. Bijna alle open eindes van de eerdere films werden in deze film goed afgesloten. Wat vooral voor de fans heel leuk was, waren de momenten waarop de personages uit de voorafgaande films weer terug of bij elkaar kwamen. Er werden subtiele en minder subtiele hints gegeven naar eerdere films en bepaalde scènes werden in een nieuw perspectief geplaatst. Wel vond ik dat sommige stukken in de film iets te snel verliepen, zoals het bouwen van de tijdmachine. Het apparaat was in een mum van tijd klaar, terwijl ik zou verwachten dat het bouwen van een dergelijke machine een groter obstakel zou vormen.

De humor in combinatie met de verwijzingen naar eerdere gebeurtenissen binnen de ‘lore’ pakt goed uit en maakt de film op de juiste momenten wat luchtiger. Het verhaal draait om saamhorigheid en kracht en de boodschap om nooit op te geven komt vormt de rode draad binnen de film.

Wat ook opvallend was aan deze film ten opzichte van alle voorafgaande films, was dat er geen post-credit scène in zat. Iedere eerdere film had na de aftiteling nog altijd een korte scène, die iets verraadde over de komende film. Zo’n scène ontbrak dus bij Endgame. Aan de ene kant jammer, want het was een leuke traditie, maar aan de andere kant is het een begrijpelijke keuze die voor een vrij duidelijk einde zorgt.

Toch zaten er wel genoeg hints in de film die erop duiden dat dit nog niet het laatste is wat we van de Avengers zullen horen. Ook zijn nieuwe films zoals ‘Spiderman: Far From Home’ en ‘Black Panther 2’ al aangekondigd. We hoeven dus niet bang te zijn dat Endgame het definitieve einde van dit heldenepos is, alhoewel we sommige helden waarschijnlijk niet meer terug gaan zien in komende films.

Al met al is ‘Endgame’ een hele goede afsluiting van een lang en ingewikkeld, maar bovenal spannend verhaal. De film maakt veel duidelijk, maar er ontstaan ook nieuwe verhaallijnen die de film extra interessant maken. Ik kan iedereen die van spannende actiefilms houdt het dan ook sterk aanraden deze film te kijken. Het bekijken van de voorgaande tweeëntwintig films is eigenlijk verplichte kost wanneer je ‘Endgame’ helemaal wilt begrijpen. Dat wordt dus een lange zit, maar: “It will be worth it”.

Door: Yara Snelder

Tags : , , , ,