Zeven jaar lang hebben 125 kunstenaars in de stijl van Vincent van Gogh 66.960 schilderijen geschilderd. Waarom? Om een mysterieuze whodunnit film, Loving Vincent, in de vorm van een levend schilderij te verwezenlijken. Een gewaagd concept, dat nog niet eerder vertoond is!
Best een ironische titel eigenlijk. De mensen die wat meer weten van de schilder, zijn bekend met het feit dat Vincent totaal niet van zichzelf hield. Dit loopt dan ook als een rode draad door de film heen. Al meer dan een eeuw is er onduidelijkheid over de “zelfmoord” van de schilder.
De film speelt zich af vlak na de dood van Vincent. Armand Roulin is de zoon van de lokale postbode. Hij wil alles op alles zetten om de laatste brief van Vincent aan broer Theo te bezorgen. Totdat hij erachter komt dat Theo zichzelf ook van het leven heeft beroofd. Een spannende zoektocht begint, waarbij Armand erachter probeert te komen hoe Vincent is overleden. Verschillende theorieën worden uitgewisseld, waardoor je als kijker ook telkens op het verkeerde been wordt gezet. Was het een ongeluk? Is hij vermoord? Of heeft hij zichzelf toch van het leven beroofd? Met een aaneenschakeling van harde feiten, roddels en leugens baant het verhaal zich een weg naar de waarheid.
Dit maakt het verhaal zeer spannend. De goed uitgewerkte karakters in de film zorgen voor diepgang in de verhaallijn. Dit omdat elke persoon een theorie heeft die een ander licht laat schijnen op Vincents dood.
Regisseuse Dorota Kobiela is groot Van Gogh-fan en dat is goed terug te zien in de film. De eerder genoemde schilderijen sluiten heel goed aan bij de film. Van tevoren verwacht je een geanimeerde film. In het begin voelt het misschien nog wel een beetje geanimeerd. Toch voelt dit na een minuut of tien al niet meer zo. De schilderijen vloeien moeiteloos in elkaar over en vormen een doorlopend verhaal. De combinatie van schilderkunst en film in één heb ik nog nooit gezien. Door de schilderijen krijg je een goed beeld van wat voor werk Vincent vroeger maakte, zonder dat dit overheerst.
Kobiela’s liefde voor de schilder is niet alleen te zien in de beelden. Ook het karakter dat ze Vincent heeft gegeven, sluit goed aan bij de biografieën die over hem zijn geschreven. Vincent wordt hier neergezet als een veeleisende, eigenwijze en manipulatieve man. In de film wordt dit karakter verklaard door zijn vroeg overleden broertje. Deze verwijzing is misschien een beetje vergezocht, maar verder is het karakter van Vincent goed neergezet.
Loving Vincent is in Arnhem te zien bij Focus Filmtheater en Pathé.
Recensie: Teun
Tags : Loving Vincent, Loving Vincent recensie, Vincent van Gogh
