In een vernielde supermarkt houdt een gezin van vijf personen zich schuil. Ze maken amper geluid en communiceren met elkaar door middel van gebarentaal. Het jongste zoontje, Beau, heeft een speelgoedraket gepakt uit de supermarkt om mee te spelen. Vader Lee (John Krasinski) haalt rustig de batterijen uit de raket en legt het stuk speelgoed weg. In de post-apocalyptische wereld waarin de film zich afspeelt is stilte van het grootste belang om te overleven, want een aantal bloeddorstige blinde wezens jaagt op alles wat ze tegenkomen. Deze wezens maken hierbij gebruik van hun enorm goede gehoor. Wanneer de familie vervolgens uit de supermarkt vertrekt en hun pad vervolgt slaat het noodlot toe…
De film schiet een jaar vooruit. Het gezin woont inmiddels in een grote boerderij. De moeder, Evelyn, is een paar maanden zwanger. Zoon Marcus en zijn dove zusje Regan zitten na het avondeten een spelletje te spelen. Marcus stoot per ongeluk een olielamp om en trekt hiermee wederom de aandacht van de wezens. Lukt het ze om in leven te blijven?
Wanneer moeder Evelyn te vroeg bevalt van haar baby moet ze ook de grootst mogelijke moeite doen om geen geluid te maken. De hele film is een spannend kat en muisspel waarbij stilte de rode draad vormt. Vader Lee probeert zijn gezin koste wat het kost te beschermen, maar hij beseft ook dat hij hier grotendeels machteloos in staat.
A Quiet Place bevat sterk acteerwerk, met name van Millicent Simmonds die het dove zusje Regan speelt. Simmonds is in het echte leven namelijk ook doof. De spanning in de film wordt opgevoerd door de constante bedreiging en aanwezigheid van de wezens. Het gevoel van angst en machteloosheid is tot het einde voelbaar en dat maakt A Quiet Place tot een erg geslaagde combinatie van horror en drama. Hier en daar een beetje voorspelbaar, maar het concept van de film komt erg goed uit de verf. Aanrader voor liefhebbers van een spannend avondje bioscoop!
Tags : A Quiet Place, A Quiet Place recensie
