Deepwater Horizon met in de hoofdrol Mark Wahlberg is gebaseerd op het waargebeurde verhaal over de olieramp in de Golf van Mexico in 2010. Dit was de ergste olieramp uit de historie van de Verenigde Staten. Deze gebeurtenis wordt via de belevingswereld van de werknemers aan boord van het boorplatform Deepwater Horizon in beeld gebracht. De werknemers zaten namelijk tijdens deze ramp vast op het boorplatform en konden geen kant op.
De film start als een gewone dag voor de werknemers. Maar zodra ze op het boorplatform zijn gearriveerd komen ze er al snel achter dat er dingen niet in orde zijn. Bepaalde belangrijke tests rondom veiligheid bleken namelijk niet uitgevoerd te zijn. Door de bureaucratische werkcultuur die op het boorplatform heerst worden deze problemen niet opgelost, met een enorme catastrofe als gevolg.
De film is geregisseerd door Peter Berg. Dit is niet de eerste keer dat Peter Berg en Mark Wahlberg samenwerken. Zo hebben ze samen aan Lone Survivor gewerkt, een film die ook gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Op het moment werkt het duo ook samen aan de film Patriots Day, eveneens een film die om een waargebeurd verhaalt draait. Ik was nooit een grote fan van de films van Peter Berg, maar na het zien van Lone Survivor had ik hoge verwachtingen voor Deepwater Horizon.
Ik kan met volle overtuiging zeggen dat Deepwater Horizon mijn verwachtingen heeft waargemaakt. Cinematografisch zit de film erg goed in elkaar. Voordat de hel losbreekt zijn de beelden van het platform allemaal fotowaardig, van het kleinste mechanische detail tot het enorme platform zelf, een behemoth van menselijke techniek. De beelden zijn perfect gekaderd en zien er gewoon gelikt uit. Wanneer de actiescènes beginnen valt het gelijk op dat deze grauw en realistisch worden weergegeven. Er is enorm veel tijd en denkwerk gestoken in het in realistisch weergeven van explosies, vuur en instortingen.
In veel rampenfilms lijkt de ramp zelf een soort van entiteit te zijn die de hoofdpersonen als het ware achtervolgt. Dit is absoluut niet het geval bij Deepwater Horizon. De hoofdpersonen hebben in deze film simpelweg de pech dat zij zich op het boorplatform bevinden.
Het acteerwerk is doorgaans goed. Vooral de chemie tussen de karakters van Kurt Russel en Mark Wahlberg valt op en komt overtuigend over. Door de opzet van het verhaal begin je echt om de karakters te geven. In de beginfase van de film wordt er genoeg tijd uitgetrokken om de kijker kennis te laten maken met de karakters en hun persoonlijkheden. Wanneer de ramp zich eenmaal voltrekt zul je als kijker waarschijnlijk juichen wanneer de werknemers van het olieplatform weten te overleven. Op bepaalde momenten voelen de dialogen een beetje geforceerd, met name aan het begin en het einde van de film. Toch zijn deze dialogen nodig om de kijker mee te slepen in het verhaal. Effectief, maar soms dus wel opvallend.
Deepwater Horizon is intense ervaring die goed weet over te brengen wat de mensen aan boord van Deepwater Horizon hebben meegemaakt. De film heeft een flinke vaart; er zijn weinig rustmomenten waardoor deze film toch een ietwat chaotische indruk achterlaat. Een groot argument voor deze stijl van storytelling is dat je de paniek en de chaos op het platform op dezelfde wijze ervaart als de overlevenden van de ramp dat deden. Naast een goede film is Deepwater Horizon ook een film die je als kijker stil doet staan bij deze en andere door menselijk falen veroorzaakte rampen. Dat maakt Deepwater Horizon tot een sterke film, vooral binnen grotendeels uitgemolken genre van rampenfilms.
Beeld: dayherald.com
Tags : Deepwater Horizon bioscoop, Deepwater Horizon film, Deepwater Horizon movie, Deepwater Horizon recensie, Deepwater Horizon trailer
