Toneelgroep Oostpool – Voorjaarsontwaken

Geplaatst op 10 mei 2011 Door In Recensies

Zware thema’s met ontroering en veel humor. Een voorstelling over het opgroeien van jongeren. En de radeloosheid die dat bij volwassenen te weeg kan brengen.

De voorstelling speelt in 1900 af, een tijd waar seksuele voorlichting nog taboe was. En waarin opvoedingsmethodes met ijzeren discipline, strenge principes en een morele dwang centraal staan.

Als decorstukken staan de jonge spelers al op het toneel klaar als je de zaal binnenkomt. Een ware live band op gekleurde blokken doet je interesse wekken. Het licht gaat uit. Een geel spotlicht schijnt op een meisje dat naar voren komt. Ze heeft een natte tas vast waar water uit druppelt. Ze verteld over ‘haar eerste keer’ terwijl ze haar tas leegmaakt. Een vieze luier, volle condoom en een bebloede onderbroek komt uit haar tas te voorschijn. Terwijl ze er openlijk over verteld. Een humoristisch begin, de zaal lacht enthousiast, het begin van een dramatisch verhaal.

Er zijn veel verschillende sketches die in hoog tempo voorbij komen. Afgewisseld met muziek en dans. Er word regelmatig erg snel en soms zacht gesproken. Het vraagt concentratie om alle dialogen te volgen en ook goed te kunnen verstaan. De felle gele spot en de door donkerblauwe verlichting, donkere achtergrond leiden de aandacht af van de spelers en muzikanten die bewegingloos aan de zijkant aanwezig zijn. Het valt op dat alle spelers waterschoenen dragen. We vragen ons af waarom dat is. Later in het stuk wordt de reden hiervoor op een prachtige manier duidelijk.

Een vrij heftige scène waarin een meisje een jongen vraagt haar te slaan. Hij weigert. Uiteindelijk geeft hij  haar wat ze wilt en lijkt een waas voor z’n ogen te krijgen. Hij blijft slaan. En gaat uiteindelijk weg.  Reddeloos ligt ze op het podium terwijl weemoedige muziek en zang begint en het podium vol loopt met een laag water van zo’n 10 cm. Het water bleef de rest van de voorstelling staan. Een groot deel van de voorstelling speelde de acteurs dus in het water. Wat een apart effect gaf.

Zware problematiek als zelfmoord, mishandeling, abortus. De jonge acteurs leveren goed acteerwerk.  De voorstelling is van 7 t/m 15 mei te zien. Zeker de moeite waard om  naar toe te gaan.

Fotografie: Sanne Peper

Recensie: Marjolein Molemaker en Linda Augustijn

Tags : , ,