Ik ontmoette Perry op het terras van The Cavern. Dat vind ik de meest gunstige plek in Arnhem om mensen te ontmoeten. Want hier kom je terecht om je avond een doorstart te geven. De kroeg waar je vandaan kwam is al dicht, je hebt al genoeg bier achter de kiezen maar je bent nog wel in staat om nog een paar uurtjes door te gaan. Samen met de andere gelijkgestemde bezoekers begin je hier dus een nieuw avontuur. Naast dat het terras van The Cavern een prima ontmoetingsplek is, kan je er ook heel goed ruzie maken, flirten, zoenen, op de tafel dansen, leren twerken en net een drankje te veel drinken. Maar op deze avond ontmoette ik Perry.
Toen ik Perry voor het eerst spotte maakte hij het gevoel in mij los hem te willen knuffelen. Hij droeg kleren alsof hij een wasmand droeg en hij leek al vier keer dood te zijn gegaan. Niet omdat hij er zo slecht uitzag, maar omdat hij levenservaring keer vier uitstraalde. Hij was een lapjeskat.
Perry wilde eerst eigenlijk niet met mij praten, hij wilde om zich heen kijken en observeren. Ik observeerde even in stilte met hem mee, tot hij de stilte doorbrak met de interpretaties die hij aan zijn observaties plakte. Ik vond het heerlijk om naar hem te luisteren.
Hij vertelde mij boos te zijn op vrouwen zoals ik. Vrouwen die te goed weten wat ze willen en niet op hun mondje zijn gevallen. Hij haatte mij omdat ik er samen met andere vrouwen voor zou zorgen dat mannen niet meer de kans zouden krijgen echte mannen te kunnen zijn. Daar moest ik maar mee ophouden.
Ondank hij al aangaf mij te haten vulden wij de avond samen met wijze gesprekken en observaties. Naarmate het gesprek vorderde gaf hij zelfs aan mij minder te zijn gaan haten. Ik maakte Perry boos en hij koos ervoor om het terras te verlaten. Ik had namelijk een biertje voor hem gehaald. Ik liet hem niet de man zijn.
Sorry Perry, volgende biertje is voor jouw rekening.
Alles is en heeft een verhaal. Arnhem is mijn stad en zit boordevol met verhalen, mijn verhalen. Deze deel ik graag met jullie. Om jullie kennis te laten maken met mijn Arnhem.
Mijn naam is Laura, ook bekend als Het meisje met worteltjeshaar. Wil je meer van mij lezen? Ik ben te vinden op Facebook. En als je me ooit ziet zitten schrijven bij de Hema (mijn vaste schrijfplek), kom vooral een kopje koffie bij me drinken en vertel me jouw verhaal!
Tags : Column Arnhem, Meisje met worteltjeshaar, The Cavern Arnhem
