Arnhemse jongeren in gesprek met wethouder over hun ervaringen rondom corona

Geplaatst op 2 juli 2020 Door Redactie Jongin Arnhem In Artikelen, Hulp & Info, Jij & de wereld, Lifestyle

Op dinsdag 23 juni vond er een ‘anderhalvemetersessie’ plaats tussen wethouder Hans de Vroome een een tiental Arnhemse jongeren die vanuit Wij Zijn Samen Arnhem aanwezig waren. Deze eerste startsessie stond in het teken van het uitwisselen van ervaringen van jongeren tijdens de afgelopen coronaperiode en werd begeleid door BNNVARA-presentatrice Eva Eikhout. De sessie werd georganiseerd in navolging van de oproep van premier Rutte onder jongeren om actief mee te denken in de oplossingen rondom het coronavirus.

Er was een diverse groep jongeren aanwezig in de raadzaal van Gemeente Arnhem, van middelbare scholieren tot studenten en young professionals. Als eerste kwamen de diverse persoonlijke ervaringen van jongeren aan bod. Zo zat een van de aanwezige jongeren tijdens de uitbraak voor zijn studie in de Verenigde Staten en strandde daar voor een paar maanden. In de VS droegen volgens hem veel meer mensen een masker in het openbaar en hij zag ook hoe enorm veel mensen door het Amerikaanse zorgsysteem diep in de schulden kwamen. Dat zag hij ook in Nederland gebeuren, maar wat minder grootschalig dan in de VS het geval is. Veel jongeren in zijn omgeving raakten hun (bij)baan kwijt en maakten zich terecht zorgen om hun financiële situatie.

Dat is ook het geval bij de 19-jarige Ishfarah. Ze was net gestart op de Universiteit in Rotterdam en had daar een studentenkamer gevonden. Toen het coronavirus uitbrak ging ze snel terug naar Arnhem om daar bij haar moeder te blijven. Wat een leuk begin van haar studententijd had moeten worden pakte totaal anders uit. Haar studentenkamer in Rotterdam heeft ze aangehouden, maar daar moet ze wel de huur voor blijven ophoesten, wat lastig werd aangezien ook haar bijbaantje wegviel. Als gevolg moet ze nu extra bijlenen en kan ze tijdens het tweede jaar pas écht beginnen aan haar studententijd.

Ook Bram die aan ArtEZ studeert blikt terug op een vrij lastige periode. Aangezien er veel buitenlandse studenten op de kunstacademie zitten moesten de tijden voor online lessen vaak aangepast worden aan bepaalde tijdzones. De vrij beperkte ruimte die je hebt voor het stellen van vragen tijdens online lessen vond hij een flink nadeel. Studenten probeerden vragen daarom zo goed mogelijk onderling te beantwoorden, maar dat is verre van een gewenste situatie.

Bij veel praktijkgerichte studies zoals Product Design vergt het behoorlijk wat creativiteit van studenten om thuis aan de slag te kunnen gaan. Waar studenten eerder gebruik konden maken van diverse werkplaatsen, moest dit nu grotendeels vanuit huis worden gedaan. En ja, daar heb je geen machines om bijvoorbeeld metaal te bewerken. Dan zit er niets anders op dan thuis prototypes van bijvoorbeeld karton in elkaar te knutselen en dat vraagt om een flinke dosis creativiteit en doorzettingsvermogen.

Dat gegeven werd verder onderschreven door Vos, die een theateropleiding volgt en actief is binnen het Arnhemse multidisciplinaire kunstcollectief Mot. Dat is erg fysiek werk, waar nu dus een groot fysiek gedeelte bij ontbreekt. Toch lukte het hem aardig met behulp van onder andere nieuwe media om toch onderzoek te kunnen doen naar de interactie tussen publiek en artiesten. Online sessies via onder andere Zoom boden hierbij uitkomst. Een mooi creatief voorbeeld vond hij de zogenaamde knuffelmuur. Die bestaat uit een wand van plexiglas met daarin gaten waarin lange handschoenen zitten gemonteerd. Zo kunnen mensen met ‘huidhonger’ elkaar knuffelen, waardoor zo’n muur zich ook prima leent om te worden ingezet in bijvoorbeeld een verzorgingshuis.

Wat missen jullie?
Die vraag vormde het tweede gespreksonderwerp en leverde grotendeels dezelfde antwoorden op. Nieuwe mensen leren kennen, afspreken met een groepje vrienden, gewoon even bij oma op bezoek kunnen gaan: stuk voor stuk zaken die de afgelopen maanden ineens niet meer vanzelfsprekend waren. Om dat gemis tegen te gaan belde de Arnhemse Kaylee urenlang met vrienden en familie en zette ze zich via Wij Zijn Samen Arnhem ook in als buddy voor eenzame jongeren, een groep die het tijdens de coronacrisis extra moeilijk heeft. Ze hield chatsessies met die jongeren via Instagram. Naar zo’n laagdrempelige manier van sociaal contact onderhouden bleek enorm veel vraag te zijn, want ze had het er flink druk mee. Daarnaast heeft ze ook voedselpakketjes met daarin allerlei lekkers bij eenzame jongeren afgeleverd, iets dat enorm werd gewaardeerd.

Ishfarah deed iets soortgelijks. Ze heeft de afgelopen tijd veel brieven geschreven en die naar vrienden verstuurd. Aangezien het onderwijs grotendeels digitaal verloopt kreeg ze een drang om wat meer ‘analoog’ te communiceren, want dat is ergens toch iets minder ‘vluchtig’ dan even snel babbelen via Facetime.

Op middelbare scholen werden klassen vaak gesplitst en dat beviel de aanwezige scholieren eigenlijk enorm goed. Er was niet alleen meer persoonlijke aandacht en ruimte voor vragen, ook merkten de scholieren dat hun docenten in een korter tijdsbestek veel meer voor elkaar kregen. Ze vonden het onderwijs in kleinere groepjes veel effectiever, een mening die door enorm veel leraren wordt gedeeld.

Ook voor Eefje was het ‘megahard’ wennen. In het appartementencomplex waar ze woont kwam ze in contact met een oudere vrouw, waarvoor ze boodschappen is gaan doen. Dat heeft haar een superleuke ‘nieuwe oma’ opgeleverd. Wel mist ze festivals zoals Paaspop en de Nijmeegse Zomerfeesten enorm. Ook Ishfarah mist de evenementen, want als spoken word artiest staat ze geregeld op de planken. Alle kansen om te kunnen optreden vielen ineens weg. Ook de aanwezige middelbare scholieren keken enorm uit naar bijvoorbeeld het examengala en de uitwisselingsprojecten met het buitenland. “Dat zijn toch een beetje de hoogtepunten en die kun je niet meer inhalen, daar balen we behoorlijk van maar het is jammer genoeg niet anders.“

Voor de Arnhemse fotografe Paulina vielen er door het afblazen van evenementen ook allerlei betaalde opdrachten weg. Ze doet ook veel fotografie voor artiesten, maar die hebben hun releases en shows ook veelal moeten afzeggen of naar voren moeten schuiven. Als jonge ondernemer heeft ze een beroep kunnen doen op financiële ondersteuning, maar het kost ook vrij veel moeite om dat allemaal rond te krijgen.

Wat hebben jullie geleerd, heeft de coronacrisis jullie ook wat positiefs opgeleverd, bijvoorbeeld nieuwe inzichten?
Vos: “Het geld voor mijn studentenkamer waar ik nu niet in zit is simpelweg weggegooid geld, het is niet anders. Ik heb de afgelopen maanden wel echt meer tijd gehad. Die tijd heb ik gebruikt om helder te krijgen wat mijn wensen echt zijn, ik ben gaan kijken naar wat ik echt belangrijk vind. Zie het een beetje als een periode van bezinning. Ik besef me door de hele situatie wel hoe snel we soms leven en hoe weinig tijd we af en toe hebben om bij dingen stil te kunnen staan. Ik heb leren omgaan met minder productief zijn dan ik zou willen. Ik maak ook wat bewustere keuzes door het feit dat je momenteel simpelweg minder kunt ondernemen.”

Eefje vult aan: “Ik heb de laatste tijd wel echt gemerkt wie je echte vrienden zijn”. Die opmerking krijgt veel bijval van de aanwezige jongeren. Vos merkte zelf dat hij juist wat makkelijker contact legde met ‘nieuwere’ mensen die een beetje op de rand van zijn sociale kring hingen. Normaal maak je nieuwe vrienden tijdens het sporten, in de kroeg of op een feestje. “Aangezien dat de laatste tijd niet kon, vond ik het gemakkelijker en leuker om gewoon via de app het gesprek aan te gaan met dat soort personen.”

Ook wethouder Hans de Vroome blikt terug op wat hij een echte ‘worsteling’ noemt. “Het was een enorme uitdaging om lokale invulling te geven aan het landelijke beleid. Hierbij moesten we vaak enorm zoeken naar welke ruimte we konden geven en wat verstandig en veilig is. Gaan we bijvoorbeeld een grote wielerwedstrijd houden in de stad? Zoiets levert de stad inkomsten op, maar we konden de veiligheid simpelweg niet garanderen. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld Bridge to Liberation. Om nog maar niet te spreken over hoe we deze crisis op financieel vlak aanpakken. Want uiteindelijk gaat het vaak om ordinaire euri’s en wie die gaat ophoesten.

We kampen echt met een fundamenteel probleem van jongeren die wegvallen. Een aardige groep jongeren kan de hele situatie wel aan, maar een bepaalde groep heeft veel extra aandacht nodig. We zijn als gemeente druk bezig om een inventarisatie van mentale onveiligheid onder deze groep in kaart te brengen, maar dat is ook erg complex. Veel scholen waren leerlingen op een gegeven moment ‘kwijt’ en ik schrok enorm van die cijfers. Dan ga je onderzoek doen en vallen er langzaam wat puzzelstukjes op hun plaats. Zo vertrokken sommige ouders bij uitbraak van de crisis samen met hun kinderen terug naar hun geboorteland, vaak redelijk halsoverkop zonder hierbij de scholen en dergelijke goed in te lichten. Pas wanneer we zoiets weten te achterhalen kunnen we cijfers van uit het zicht geraakte leerlingen bijstellen.

Ook proberen we als Gemeente Arnhem zo goed mogelijk in kaart te brengen hoe het staat met de achterstanden van scholieren en studenten. Hoe gaan we die achterstand aanpakken? We houden veel overleg met scholen en zijn druk bezig met het oprichten van zomerscholen. En dan zijn er nog tal van andere kwetsbare groepen. Denk bijvoorbeeld aan jongeren met een handicap of jongeren in bepaalde woonvormen. Voor veel van die jongeren viel bijvoorbeeld hun dagbesteding weg, terwijl die groep jongeren juist gebaat is bij de structuur die zo’n dagbesteding geeft.”

De eerste ideeën en het vervolg op deze anderhalvemetersessie
Afsluitend schreven de deelnemers van de sessie hun eerste ideeën op stukken karton om ze vervolgens te presenteren. Wat volgens alle aanwezigen echt hard nodig is én blijft is jongeren betrekken bij het lokale beleid en zorgen dat hun stem gehoord én meegenomen wordt wanneer er beslissingen worden gemaakt. De volgende stap is dan ook het samenstellen van een grotere groep jongeren die vaker input gaat leveren aan de gemeente Arnhem, maar ook aan onderwijsinstellingen en tal van andere organisaties. Ook gaat er op korte termijn een vervolg aan deze anderhalvemetersessie worden gegeven. Volg Wij Zijn Samen Arnhem en Jongin Arnhem om op de hoogte te blijven van nieuwe ontwikkelingen!